فرگرد شادی و غم از کتاب سرخ فیلسوف اُرُد بزرگ

فرگرد 8- شادی و غم
 
زندگی پیشکشی است، برای شاد زیستن. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
شادی کجاست؟ جایی که همه ارزشمند هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اگر پایکوبی و شادی نباشد، جهان را ارزش زیستن نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
چراغ جشن و بزم را، همواره فروزان نگاه داریم. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
شادی را به یکدیگر هدیه دهیم، شادی، برآیند مهر و دوستی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدم های شاد، در کمین جشن و بزم نیستند، آنها خود شادی آفرینند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آنکه همیشه لبخندی بر لب دارد، بخشنده شادی و میل به زندگی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بزم ها گوارا، که گیتی بزمی بزرگ است برای آراستن خویش و آیندگان. فیلسوف اُرُد بزرگ

جشن های بزرگ، انگیزه افزایش باروری و پویایی می شوند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بازی و شادی کودکان، برای رشد است و پویش، بازی تنها برای کودکان نیست، شادی و بازی های گروهی را ما نیز ادامه دهیم، حتی با دندان های ریخته و موی سپید هم می توان بازی کرد، شاد بود و با آوای گیتی همراه شد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
جشن و بزم، دوستی و مهر را در بین مردم زیاد می کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
چه زیبایند، آنانی که همیشه لبخندی بر لب دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
خنده در پس خود، رازها در سینه دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
خنده راستین زیباست و نوای زندگیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دلم را از شادی ها پر کن، تا غرق مهر تو شوم. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
شادی که با آزار دیگران فراهم شود، جام زهری کشنده است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
شادی و امید روان آدمی را می پرورد، گر چه، تن رنجور و زخمی باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
شادی و بهروزیمان را با ارزش بدانیم، تن رنجور، نیرویی برای ادب و برخورد درست برجای نمی گذارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کسی که شادی را پاک می کند، روان آدمیان را به بند کشیده است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
نگاه کردن به آدم های خندان، امید بخش و شادی آفرین است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
نگاه و سخنی، که سرشار از مهر و شادی است، پنجره ای است رو به سوی هزاران هزار کهکشان نادیده.... فیلسوف اُرُد بزرگ
 
نوای دل انگیز گیتی را، در بزم ها و شادی ها بشنوید و همراه شوید. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
خراب کاشانه ای که با نابودی شادی دیگران، بنا شده باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اُرُد شادی را در بی بندوباری نمی بیند، شادی آرزوی پاک همه آدمیان است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
سرزمین شاد را، هیچ شکستی، ناتوان نمی سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
زندگی، پهنه غم و اندوه نیست، اندک زمانی است، برای شادی و بالندگی. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
 
پیرامون غم
 
غم، سیاهچال توانایی هاست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
ستایش غم، تمجید از مرگ است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
سرزمین غمزده، میراثی برای آیندگان ندارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
از آدمیانی که به دنبال غم هستند، باید هراسید. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
از دیگران نخواهیم، رخدادهای اندوهناک گذشته خویش را برایمان بازگویند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
از شنیدن آهنگ ها، داستان ها و رویدادهای غم انگیز، دوری کنیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
از مردم غمگین، نمی توان امید بهروزی و پیشرفت کشور را داشت. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اندوه گذشته را نباید خورد، که بیماری ساده را کشنده می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدم غمزده، توان نگهبانی از دستاوردهای خویش را ندارد. فیلسوف اُرُد بزرگ

برای گرامیداشت یاد رفتگان، گیاهی بکاریم، شیرینی ببخشاییم، چرا که با اشک و سوگواری، راه به جایی نمی بریم. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
تنها بزهکاران از دیدن اشک دیگران شاد می گردند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
زیاده روی در سوگواری درگذشتگان، خردمندانه نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
غمخواری با دیگران به معنای شیون و زاری کردن با آنان نیست، غمخواری یعنی امید بخشی و آرام سازی غمزدگان. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
قرار نیست با مرگ دیگران ما هم بمیریم و یا زندگی مان را به نکبت بکشیم، زندگی را با ارزش بدانیم و برای بالندگی و شادی کوشش کنیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کار و همچنین کوشش های اجتماعی، بهترین آرام کننده روان های پریشان و غمگین است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کسی که دوران شادمانی اش را، با خاکستر غم و اندوه می پوشاند، بیماری بیش نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کاشتن تخم غم، تباهی زندگی را در پی دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کسی که همواره، ساز ناله اش کوک است، دمادم، زندگی خود و نزدیکانش را تلخ و تاریک می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کشورهای غمگین، سهم تولید جهانی شان کم و میزان بیکاری مردمشان بسیار است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
مراسم سوگواری درگذشتگانمان را، تنها یک روز و کوتاه برگزار کنیم. فیلسوف اُرُد بزرگ

یاران سوگوار خویش را تنها نگذاریم، باید آنان را به زندگی دلگرم سازیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
نواهای غمناک، بدن و روان آدمی را پژمرده و افسرده می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
نیرنگ، همراه غم پرستان بیمار است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آیا می توانید یک سرزمین پیشرفته غمگین نشانم دهید؟ نه، سرزمین های پیشرفته و نیرومند، مردمی شاد دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
با یادآوری رخدادهای غمناک زندگی، خویش را نرنجانیم. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون رنج
 
نباید باعث رنج دیگران شد، شکنجه و آزار دیگران نشان پستی و حقارت است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
برخیزید، نشان دهید که رنج ها حقیرتر از آنی هستند که پژمردگی و فروریزی شما را باعث شوند. فیلسوف اُرُد بزرگ

اگر شما به رنج ها پشت کنید، آنها هیچگاه به شما پشت نخواهند نمود، باید خردمندانه با سختی ها مبارزه کرد. فیلسوف اُرُد بزرگ

بسیار یاد کردن از سختی های زندگی، بردگی می آورد. فیلسوف اُرُد بزرگ

به جای تجلیل از رنج و فقر، مسیر خوشبختی را به یکدیگر نشان دهیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
گذشتن از سختی های پیش رو، چندان سخت تر از آن چه پشت سر گذاشته ایم، نخواهد بود. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
فراموش نشدنی ترین آموخته ها، آنهایی است که اندوهی فراوان برای بدست آوردنشان کشیده ایم. فیلسوف اُرُد بزرگ

سختی و رنج، باید در درون ما نیرو و انرژی حرکت به سوی آرمان های نیک و خوشبختی را فراهم آورد. فیلسوف اُرُد بزرگ

فرگرد نابکاران از کتاب سرخ فیلسوف اُرُد بزرگ

فرگرد 7- نابکاران

بدکار، نخستین و آخرین مردار کردار خویش است. فیلسوف اُرُد بزرگ

رسواترین آدمها، فریبکارانند. فیلسوف اُرُد بزرگ

با فریب، شاید بتوان چیزی بدست آورد، اما این دستاورد، مایه تباهی آدمی خواهد بود. فیلسوف اُرُد بزرگ

آنکه با آدمهای گستاخ گفتگو می کند، دیر و یا زود به گناه آنها گرفتار آید. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کسی که فریبکاری پیشه می کند خبرچینی می کند و به اعتماد دیگران خیانت می کند. براستی در انزوا و سختی جان خواهد داد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آنکه دیگران را ابزار پرش خویش می سازد، خیلی زود تنها خواهد شد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
با نگاه پست، مهرانگیزترین کارها را هم می توان ننگ شمرد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
نابکارترین آدم ها، برای رشد خود، به جایگاه دیگران می تازند. فیلسوف اُرُد بزرگ

بدخو، زندگی اش کوتاه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بدخواهان را با دوری و سکوت، ناکارا کن. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
برای آنکه به فرودستی گرفتار نشوی، دست گیر آدمیان شو. فیلسوف اُرُد بزرگ

بسیاری از آدمیان، اسیر واژگان بد خویش هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بسیاری از جنگ ها، بازتاب نا آگاهی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
در برف، سپیدی پیداست، آیا تن به آن می دهی؟ بسیاری با نمای سپید، نزدیک ما می شوند، که در ژرفنای خود، نیستی بهمراه دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
ستیزه جویان، کشته اندیشه های پلید خویش خواهند شد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
چه رذل و فرومایه هستند کسانی که هدفشان، تاختن به شان و آبروی دیگران است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کردار و رفتار ناپسند را، با دارایی زیاد هم، نمی توان پنهان ساخت. فیلسوف اُرُد بزرگ

کسی که بدگویی می کند، خواری را به جان می خرد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کین خواهی از خاندان یک بدکار، تنها نشان ترس است، نه نیروی آدمهای فرهمند. فیلسوف اُرُد بزرگ

ناسزاگو، دانشمند هم که باشد، پست شمرده می شود. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
ناسزا و دشنام دادن، حتی به دشمنان شایسته نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ

کسی که رازهای زندگی دیگران را، برای این و آن بیان می کند، نشان می دهد که خود، به قدر ارزنی، وجود ندارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
از کسی که سرسپرده است، توقع نداشته باشید حقیقت را بدرستی تشخیص دهد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بزهکار چه در زندان باشد و چه آزاد، زندگی اش در حال فروریزی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
هرگز به کسی که آگاهانه و عامدانه آبروی شما را برده است، اجازه ندهید به شما نزدیک شود. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
شوخی نابجا و نادرست، پشیمانی به بار می آورد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
تاریخ نشان داده است که هر شروری روزی گرفتار شر خود خواهد شد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آنکه باج می گیرد، زندگیش بسیار کوتاه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بزهکاران کوچک، دست پرورده بزهکاران بزرگتر هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ

آنانکه تیشه به ریشه بزرگان سرزمین خویش می زنند، خود و فرزندانشان را بی پناه ساخته اند. فیلسوف اُرُد بزرگ

خودخواه ترین آدمیان، آنانی هستند که چشمان خود را بر سرنوشت مردم خویش بسته اند. فیلسوف اُرُد بزرگ

خوار نمودن هر آیین و نژادی، به کوچک شدن خود ما خواهد انجامید. فیلسوف اُرُد بزرگ

خبرچینی و بدگویی، رسوایی در پی دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ

خودکامگان، در ژرفنای وجود خویش گم می شوند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کارمندان نابکار، از دزدان و دشمنان، بیشتر به کشور آسیب می رسانند. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون دشمنان

پاکترین آدم هم، دشمنان بسیار دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دشمن ! دشمن است، هرگز فریب زبان چرب او را مخور. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دشمنی، به آدمی این زمان را می دهد که توانایی های خویش را باز شناسد. فیلسوف اُرُد بزرگ

آنگاه که دریا شدی، با چنگ کشیدن دیگران، رُخ و گونه ات، زخمی نخواهد شد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اگر دشمنت با روی خوش نزدیکت شد، در برابرش خموش باش و تنهایش بگذار. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اگر جانت در خطر بود، بجای پنهان شدن، بکوش همگان را از گرفتاری خویش آگاه سازی. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
همواره برای پاسخگویی به یورش دشمنان سرزمین خویش، آماده باشیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کسانی که پیوسته از دشمن خویش یاد می کنند، نادانسته، او را بزرگ و بزرگتر می کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ

بهترین سپر در برابر دشمنان، خرد و اندیشه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دشمن، ابزار نابود ساختن آدمی را، در درون سرای او جست و جو می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دشمنانت را حقیر مپندار، آنها را بیش از خودشان باید شناخت و برای کارزار آماده بود. فیلسوف اُرُد بزرگ

هیچگاه هماورد خویش را کوچک مپندار، چون او انگیزه پیشرفت و پویش است. فیلسوف اُرُد بزرگ

آرزوی خودکامگان ماندگاریست، از این رو بدنبال تحمیق توده ها هستند، راهکار آن ها این است که هر روز یک دشمن تازه برای سرزمین خویش بتراشند. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون خودکامگان

اشک یک ستمدیده، صدهزار گلوله را دفن می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
در تاریکترین شب های ستم، روشنترین ستاره های رهایی زاده می شوند. فیلسوف اُرُد بزرگ

چه نشانی از بد اندیش بجاست؟ هیچ. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
گردن کشان، خیلی زود، برده آدمهای بدکردار می گردند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
نفرین به دلی که آه ستمدیدگان را نمی شنود، و دست گیر آدمیان نمی شود. فیلسوف اُرُد بزرگ

خشم و زور، یکی از ابزار ناراستی برای ماندن است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
چه بسیار گردن کشانی، که به آنی، دچار زبونی شدند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمهای بدکردار، همگان را برای رسیدن به خواسته های خویش، ابزار می سازند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
خاموشی بیشه نبرد، فریادها در سینه دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
خودکامگان، خط قرمزی بر شادی های مردم می کشند چرا که جامعه غمگین انگیزه ای برای بهروزی ندارد. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون آدمهای نادان
 
ره آورد گفتگو با نادان، دو چیز است : نخست، از دست دادن بخشی از زندگی، و دیگری، گرفتار شدن در گمان پوچ و بی ارزش. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
در زندگی نادان، سرانجام یک گره، هزاران گره باز نشدنی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
ارمغان کُرنش در برابر نادان، سختی دو چندان است. فیلسوف اُرُد بزرگ

در پایان کوچه های بن بست زندگی، بارها و بارها نادان ها را دیدار خواهی کرد. فیلسوف اُرُد بزرگ

چه بسیار آدمیان نادانی که مهربانی شایستگان را بر نمی تابند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدم کوچک، همواره بیش از حق خود می خواهد، آز و فزون خواهی او را پایانی نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اندیشه آدم کوچک، از پرداختن به ریشه در هراس است، او تنها دوست دارد درگیر شاخه و برگ و حاشیه شود. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمهای کوچک، رازهایشان هم کوچک است، نگاه آنها چه زود پر می شود و لبریز. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمهای کوچک، در بهترین هنگامه هم، بهانه های فراوان برای انجام ندادن مسئولیت های خویش دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ

نمی توان امید داشت آدم های کوچک، رازهای بزرگ را نگاه دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ

هر حماقتی، شجاعت و بی باکی نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ

قهرمان های آدمهای کوچک، همانند آنها زود گذرند. فیلسوف اُرُد بزرگ

فرگرد روان و خویش از کتاب سرخ فیلسوف اُرُد بزرگ

فرگرد 6- روان و خویش
 
خودت را بشناس و به آن ببال. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
برای آنکه روانت را بپروری، در آغاز با خود یکی شو. فیلسوف اُرُد بزرگ

خویش را خوار نکنیم، ارزش خود را براستی بدانیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اندیشه و انگاره ای که نتواند آینده ای زیبا را مژده دهد، ناتوان و بیمار است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
خیزش درونی برای بهروزی، نیرویی است که بسیاری آن را ندارند. فیلسوف اُرُد بزرگ

فریادهای درونمان، به ما می گویند که تا چه اندازه، از خویشتن خویش دوریم. فیلسوف اُرُد بزرگ

روان شایستگان، به آفرینش و پدید آورندگی گرایش دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
روان مردگان و زندگان، در یک گردونه می چرخد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
سرزمین روان ما، میدان کینه توزی و دشمنی های بیهوده نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کسی که خود را بزهکار می شمارد، زندانبان وجود خویش است. فیلسوف اُرُد بزرگ

کوهستان ها و دره های بی انتها، در درون آدمها می بینم. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کسی که خود را دوست ندارد، به سادگی به جایگاه و حریم دیگران، یورش می برد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
گاهی تنها راه درمان روانهای پریشان، رفتن به سوی رخدادهای تازه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
روان خود را با شنیدن و خواندن رویدادهای نادرست و حوادث هولناک، به بند نکشیم. فیلسوف اُرُد بزرگ

با بدیهای دیگران، دل خویش را به سیاهی نکشیم، همواره نگاهمان به راستی باشد و مهربانی. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کمک به دیگران امری پسندیده و نیکوست، ولی فراموش کردن خود، از نادانی و سبکسری است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
مهرورزی و ستایشگری، درمان بسیاری از دردهای آدمیان هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
باور درونی، نیروی پرتاب شدن به سوی ایده های تازه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمی، به آرامی می آموزد که نباید برای هر کاری، همه زندگی و اندیشه اش را درگیر سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ

آنگاه که تلاش می کنیم همه چیز را به زور، در چنگ خویش داشته باشیم، دستمان، خالی تر از هر زمان دیگری است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اگر بر ساماندهی نیروهای خویش توانا نباشیم، دیگران سرنوشتمان را می سازند. فیلسوف اُرُد بزرگ

اراده تنها زمانی زیباست که در جهت خردمندی و عقلانیت باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ

براستی دیدن کارگری پر تلاش، باغبانی دلسوز و یا مکانیکی سختکوش و... که عاشقانه و حرفه ای کارشان را انجام می دهند، دوست داشتنی و الهام بخش است... دیدن آنها می تواند آرامبخش و به نظم آورنده روانهای ناامید و پریشان باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
امیدی به آینده آدم هایی که مدام می گویند نمی توانم و یا نمی شود، نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ

بزرگترین کجروی ها را زمانی انجام می دهیم، که فکر می کنیم دیگر چیزی برای از دست دادن نداریم. فیلسوف اُرُد بزرگ

پوزش خواستن از پس کار ناشایست، بسیار زیباست و نشان پختگی روان. فیلسوف اُرُد بزرگ

زمانی که نیروهای درون خویش را انکار کنیم، نگرانی به دیدارمان می آید. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
شوربختانه برخی از دردها هرگز از بین نمی روند. بیاموزیم که چگونه با آنها می توان زیست... مقاوم باشیم، هیچگاه میخ پولادین نتوانسته درخت پرامید را از پای درآورد. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون امید
 
امید همچون خون در روان آدمی است، که اگر نباشد، گامی به پیش نمی رود و اگر باشد، جهانی را دگرگون می سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اگر پرواز را باور کنی، پر و بال خواهی گرفت. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
نام دیگر کوچ، امید است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
امید و شوق به زندگی، پشت دروازه شهر آدمهای تحقیر شده و غمگین نمی ایستد. فیلسوف اُرُد بزرگ

آسیب دیده، درهای آرزوهایش، کوچک و کوچکتر می شود، مگر با امید، که زندگی ما را دگرگون می سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دوستی و مهر، امید می آفریند و امید، نیاز زندگیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدم نیرومند، در هنگامه پیکار نیز به دیگران امید و شادی هدیه می دهد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
در دل سیاهی شکست، نور امید سو سو می زند، نوری که اگر باورش کنیم، بزودی خورشید تابان زندگی ما خواهد شد. فیلسوف اُرُد بزرگ

آدم افسرده و ناامید، ارزش توان و نیروی خویش را از یاد برده است، باید به او کمک کرد، تا دوباره خود و آرمانش را باز یابد. فیلسوف اُرُد بزرگ

همواره امیدوار به زندگی بهتر و شرافتمندانه باشید، هیچگاه توان خویش را انکار نکنید، خود را دوست بدارید و برای بهروزی، صبورانه کوشش کنید. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون صبر و بردباری
 
با بردباری، همه چیز در چنگ توست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بردباری، بهترین سپر در روزهای سخت و ناپایداریست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بردباری در توان هر کسی نیست، کسانی که بردبارند، فرمانروایی می کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون غرور و فروتنی
 
دریاها نماد فروتنی هستند، در نهان خود، کوه هایی بلندتر از خشکی دارند، ولی هیچ گاه، آن را به رخ ما نمی کشند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
چه بسیار آدمهای خودستایی دیدم که مدعی فروتنی بودند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
فروتنی به جا و درست، ما را خواستنی و دوست داشتنی می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
فروتنی در برابر گردن کشان، نادرست است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آنانیکه تنها به خود می اندیشند، براستی بزهکارند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
فروتنی و غرور بیجا، به یک اندازه چندش آور هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ

اگر از خودخواهی کسی به تنگ آمده ای، او را خوار مساز، بهترین راه آن است که چند روزی رهایش کنی. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدم خودخواه، دوران خوشبختی اش کوتاه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
خودخواه تنهاست، چرا که توان ستایشگری و مهرورزی ندارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
تا هنگامی که از برتری خویش سخن می گویی، دیده نمی شوی. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
خودبینی، خاستگاهش درون است و آدمی را شیفته خود می سازد، وارون بر این خاستگاه افتادگی پیرامون ماست، که همگان را به سوی ما می کشاند. فیلسوف اُرُد بزرگ

اگر غرورت را گم کرده ای به کوهستان رو، و اگر از جنگ خسته ای به دریا. فیلسوف اُرُد بزرگ
 

پیرامون یاد و خاطره

کمتر کسی را دیده ام که از توان و قدرت شگفت آور "یاد" و "خاطره" سخنی گفته باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ

یادها و خاطرات شیرین، زنجیرهای نادیدنی مهر میان آدمیان هستند که آنها را در کنار هم نگه می دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ

اگر می خواهید نامتان همواره به نیکی آورده شود، خاطره شیرین و دلپذیری از خود به یادگار بگذارید. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمیان پیوسته هر چیز تازه ای را، با خاطرات گذشته می سنجند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اگر می دانستیم رفتار امروز ما، چه موج بزرگی از خاطرات و به طبع آن قضاوت ها را در ذهن های دیگران بوجود می آورد، هیچ گاه کنشی نادرست از خود به نمایش نمی گذاشتیم. فیلسوف اُرُد بزرگ

سرزمینی که به مردمش خاطرات خوش و شیرین هدیه می دهد، دچار بلای فرار مغزها نمی شود. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
هیچ گاه نمی توانید خاطرات بد گذشته را فراموش کنید، یاد بگیرید که چگونه می توان با آنها کنار آمد، به گونه ای که به زندگی روزمره ما آسیبی وارد نکنند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
از خاطرات تلخ، راه و دری بسوی خوشبختی بسازیم. فیلسوف اُرُد بزرگ

اگر خاطره شیرینی برای خود نسازیم، یاد خاطرات غمناک گذشته در تنهایی، روان ما را از پا در خواهد آورد. فیلسوف اُرُد بزرگ

 
پیرامون تنهایی
 
تنهایی، سم کشنده زندگی است. فیلسوف اُرُد بزرگ

روان زخمی، در تنهایی، عفونی و خطرناک می گردد، باید وارد گروه های فعال اجتماعی و شاد شد. فیلسوف اُرُد بزرگ

بیچاره مردمی که قهرمان ندارند. فیلسوف اُرُد بزرگ

سنگینی یاد غم ها را با تنهایی دو چندان می کنی، به میان آدمیان رو و در شادمانی آنها همراه شو، لبخندها و پایکوبی آدمیان، شکوفه های امید را در دلت بارور می سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ

تنهایی می تواند ترسناک باشد، تنهایی را برای دشمن خویش نیز آرزو نکنید. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون ترس
 
آنکه همسایه مرگ است، از چیزی نمی هراسد. فیلسوف اُرُد بزرگ

تنها راه نابودی ترس، آگاهی از پوچی آن است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
والدین خردمند، فرزندان خود را از تاریکی و موهومات نمی ترسانند. فرزند را باید آگاه و قوی بزرگ نمود. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
رویای زندگی شرافتمندانه، در بی تفاوتی مردم ترسو گم می شود. فیلسوف اُرُد بزرگ

مردم بی پروا و دلیر، زندگی در بند و قفس را تجربه نمی کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
ترس همگانی، ابزار دست اهرمن است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
فردای روشن از پنجره تاریک ترس، دیده نمی شود. فیلسوف اُرُد بزرگ

آنکه به خرد توانا شد، ترس برایش بازی بیش نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ

بسیاری از سختی هایی که می کشیم، به خاطر خجالت و ترس از نگاه دیگران درباره ما است. بدانیم هیچ کار شرافتمندانه ای از ارزش ما نمی کاهد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
ترس از جدایی، جدایی به بار می آورد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بیش از دشمن، باید از سربازان ترسو و بی نظم هراسید. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
عمر مردم ترسو، شراب بزم هیولاهاست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمیان خونریز، از همه ترسوتر هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
 
پیرامون تندرستی
 
تندرستی، پاداش نیک زیستی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
تندرستی، پیش نیاز هر آرمان باشکوهی است. فیلسوف اُرُد بزرگ

کوشش برای تندرستی همگانی، یکی از مهمترین کارهای دیوانسالاران است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
گرفتار شدن در روزمرگی، بلای خاموش عرصه بهداشت و درمان است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
پرستاران مهربان و دلسوز، نغمه خوش زندگی دوباره هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
پزشک، نماد ادب و امید است و چه فرهمندی بالاتر از این... فیلسوف اُرُد بزرگ

آدمهای هوشمند، تندرستی را در زندگی و رفتاری خردمندانه و آگاهانه می یابند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
تندرستی با دانش و فهم بیشتر آدمی، از کنش های گیتی فراهم می شود. برای در امان ماندن از یورش بیماریها، تنها سپر ما دانش پزشکی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
پرستاران و پزشکان مهربان را، باید ستایش نمود. فیلسوف اُرُد بزرگ

بهداشت همگانی، زاییده آگاهی، همراهی و نظم اجتماعی است. فیلسوف اُرُد بزرگ