فرگرد 9- آرمان
آرمان آدمهای کارآمد، پیدا نمودن راهی مناسب، برای ساختن ایده هاست. فیلسوف اُرُد بزرگ
توان آدمیان را با آرزوهایشان می شود سنجید. فیلسوف اُرُد بزرگ
خوی آدمی، همواره در پی دگرگونی و آرمانگرایی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
آگاهی، آرمان را نزدیک می کند و از دوباره رَوی، بازمان می دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
در دوران زندگی، تنها زمان هایی برایمان ارزشمند است، که آرمانی را پیگیری می کنیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
اگر آرمان برایمان هویدا باشد، ابزارهای رسیدن به آن را خیلی زود خواهیم یافت. فیلسوف اُرُد بزرگ
اگر آرمان زندگی خویش را بدانیم، هر دم از خانه این و آن، سر در نمی آوریم. فیلسوف اُرُد بزرگ
رغبت افکار عمومی نسبت به آرمان های اجتماعی، همیشگی نیست، زیرا همواره دستخوش دگرگونی به دست نسل های جدید است، گذر زمان، آرمان های نو پدید می آورد و اگر آرمان گذشتگان نتواند خود را بازسازی کند، از عرصه اجتماع کنار گذاشته خواهد شد. فیلسوف اُرُد بزرگ
آنگاه که شب فرا رسید و همه پدیدگان فرو خُفتند، ابردریاها به پا می خیزند، آیا تو هم برای کارزار پرحادثه فردا به پا می خیزی؟. فیلسوف اُرُد بزرگ
آرمان را نباید فراموش ساخت، اما می توان هر دم، به روشی بهتر برای رسیدن به آن اندیشید. فیلسوف اُرُد بزرگ
آرمان ما، باید دارای شور و برانگیختگی باشد، تا آدمی را به جنبش و تکاپو وادارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
آرمان ما نباید زندگی دیگران را ویران سازد، آرمانی ارزشمند است که بهروزی همگان را در پی داشته باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ
آنکه آرمانش را ساده و باز نموده، کمتر دچار سردرگمی می گردد. فیلسوف اُرُد بزرگ
آنکه در بیراهه گام بر می دارد، آرمان خویش را گم کرده است. فیلسوف اُرُد بزرگ
برای رسیدن به آرمان، باید از همه نیروهایمان بهره بگیریم، هر بار که به در بسته ای رسیدیم، نباید خویشتن را سرزنش کنیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
برخیز!... راه های تازه، در آرزوی رسیدن گام های ما هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ
به جای خود کم بینی و آرمان گریزی، پای در راه نهیم، که این تنها درمانگر دردهای زندگی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
پیش نیاز رسیدن به دلیری و بی باکی، یافتن آرمان و خواسته ای هویداست. فیلسوف اُرُد بزرگ
زمانی می توانید کسی را از راهی بازدارید، که در آغاز، آرمانش را دگرگون ساخته باشید. فیلسوف اُرُد بزرگ
کسی که اندیشه اش، بازیچه اخبار پراکنده روزمره است، فرصت درست فکر کردن به آرمان زندگی خویش را ندارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
کمر هر راه درازی، در برابر آرمان خواهی برآزندگان خواهد شکست. فیلسوف اُرُد بزرگ
کوشش بی پایان برای رسیدن به یک آرمان پاک، از آدمی، چهره ماندگار می سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ
مردمان توانمند، در میان جشن و بزم نیستند. آنها هر دم، به آرمانی بزرگتر می اندیشند و برای رسیدن به آن، در حال پیکارند. فیلسوف اُرُد بزرگ
میان گام نخست و آرمان، بازه ای نیست، آنچه داریم، اندازه نیروی کنونی ماست. فیلسوف اُرُد بزرگ
مهم نیست تا چه اندازه رشد کرده ایم، مهم این است که از آرمان هایمان دور نشده باشیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
میندیش که دیگران، تو را به آرمانت خواهند رساند. فیلسوف اُرُد بزرگ
هنگام گام برداشتن به سوی آرمان بزرگ، تنها به توان خود اندیشه کن. فیلسوف اُرُد بزرگ
هنگامی که آرمان خویش را بیابیم، خود به خود، ناامیدی ها کنار می روند. فیلسوف اُرُد بزرگ
یادآوری آرمان ها، از بیراهه روی بازمان می دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
اندکی از آدمیان، تنها به آرمان می اندیشند و بسیار کسان که آرمانشان تنها، خانه نشین نمودن همان گروه کوچک است. فیلسوف اُرُد بزرگ
آدمهای فرهمند و خودباور، بدنبال کف زدن دیگران نیستند، آنها به شکوه و ارزش کار خود، باور دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ
آدمهای آرمانگرا، هنگامیکه به نادرست بودن آرزویی پی می برند، همان دم رهایش می کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ
آنگاه که آرمان هویدا شد، هزاران راه بن بست هم، نمی توانند پیشدارمان باشند. فیلسوف اُرُد بزرگ
آرمان بزرگ، آدم بی باک و دلیر را به سوی خویش می کشاند. فیلسوف اُرُد بزرگ
مهم نیست که دیگران ما را باور کنند، مهم آن است که ما به هدف نیک خویش باور داشته باشیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
دوری از آرمان و هدف، آشفتگی و پریشانی روان ما را در پی دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
ما زمانی از همه توان و نیروی خویش برای انجام کاری بهره می گیریم که در آن، آرزو و باورهای درونی خود را ببینیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
پیرامون آرزو
به سادگی، می توان آینده جوانان را از روی آرزوهایشان پی برد. فیلسوف اُرُد بزرگ
تنها کسانی از آرزوهای نیک جوانان واهمه دارند، که بر جایگاه خویش بیمناکند. فیلسوف اُرُد بزرگ
اندیشه های کوچک، توان رسیدن به آرزوهای بزرگ را ندارند. فیلسوف اُرُد بزرگ
کسی که چند آرزوی درهم برهم دارد، به هیچ کدام از آنها نمی رسد، مگر آنکه با ارزشترین آنها را برگزیند و آن را آرمان نهایی خویش سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ
مردمی که آرزوهای خویش را به فراموشی سپرده اند، همچون بیماران آسیب پذیرند. فیلسوف اُرُد بزرگ
هیچ آرزویی، بدون پژوهش و تلاش، به سرانجام نخواهد رسید. فیلسوف اُرُد بزرگ
هیچ گاه آرزوهای جوانان را، خوار و کوچک مپندارید. فیلسوف اُرُد بزرگ
بسیاری از آرزوهایمان را می توانیم به آسانی، با نشان دادن توانمندی خویش بدست آوریم. فیلسوف اُرُد بزرگ
اگر برای رسیدن به آرزوهای خویش، زور گویی پیشه کنیم، پس از چندی، کسانی را در برابرمان خواهیم دید، که دیگر زورمان به آنها نمی رسد. فیلسوف اُرُد بزرگ
از آدمهای خودستایی که آرزوهای شما را به ریشخند می گیرند، دوری کنید. فیلسوف اُرُد بزرگ
کوشش برای رسیدن به یک آرمان و آرزوی با ارزش انسانی، ما را تراش می دهد، درخشنده می کند و در نهایت گوهری می شویم که یک سرزمین به ما می بالد. فیلسوف اُرُد بزرگ
پیرامون پیروزی و شکست
شکست و پیروزی، دل آدم فرهمند را نمی لرزاند، او به آرمان و هدف خویش می اندیشد. فیلسوف اُرُد بزرگ
باور داشتن به پیروزی، بسیار با ارزشتر از خود پیروزیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
از پیروزی و شکست دیگران، می توان پندها گرفت. فیلسوف اُرُد بزرگ
ریشه شکست های بزرگ، از ناراستی های بسیار کوچک، سرچشمه می گیرند. فیلسوف اُرُد بزرگ
شکست، بن بست نیست، یک پیچ است بسوی پیروزی. فیلسوف اُرُد بزرگ
فرومایگان، پس از پیروزی، همآورد شکست خورده خویش را به ریشخند می گیرند. فیلسوف اُرُد بزرگ
آدمیان هرگاه، پشتکار داشته اند، شگفتی ها آفریده اند. فیلسوف اُرُد بزرگ
شناخت موشکافانه هر شکست، پیشرفت را در پی دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
پیرامون مسیر پیشرفت
هیچ فرازی، در برابر آدم های پاکباخته، توان ایستادگی ندارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
پیشرفت، تنها در سایه آمادگی همیشگی ما بدست می آید. فیلسوف اُرُد بزرگ
توانمندی های خویش را، هرگز به فراموشی نسپاریم. فیلسوف اُرُد بزرگ
پایداری و کوشش، کلید هر در بسته است. فیلسوف اُرُد بزرگ
همیشه در پی سرنوشتی بهتر برای خود باش، توان آدمی را پایانی نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
تا هنگامی که از نداشته هایمان سخن می گوییم، راه تازه ای برای بهتر شدن نمی یابیم. هر یک از ما دارای توانی هستیم، آن را بیابیم و بسویش گام برداریم، از آن پس پلکان رشد را به چشم خواهیم دید. فیلسوف اُرُد بزرگ
پیش نیاز دلیر بودن، بدنی ورزیده نیست، گاهی آدمهای سبکبار، پشت کوهستان را هم به خاک مالیده اند. فیلسوف اُرُد بزرگ
هیچ گاه برای آغاز دیر نیست، همین بس که به خود بگوییم: اینبار، کار ناتمام را به پایان می رسانم. فیلسوف اُرُد بزرگ
امیدوار مباش دیگران همواره همراهیت کنند، باید دست بر زانوی خویش گیری. فیلسوف اُرُد بزرگ
برای پویایی و پیشرفت، گام نخست، از پشت درهای بسته برداشته می شود. فیلسوف اُرُد بزرگ
الگو و سرآمد شما در زندگی هر چه بزرگتر باشد، سرنوشت زیباتری در برابر شماست. فیلسوف اُرُد بزرگ
فرگرد 8- شادی و غم
زندگی پیشکشی است، برای شاد زیستن. فیلسوف اُرُد بزرگ
شادی کجاست؟ جایی که همه ارزشمند هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ
اگر پایکوبی و شادی نباشد، جهان را ارزش زیستن نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
چراغ جشن و بزم را، همواره فروزان نگاه داریم. فیلسوف اُرُد بزرگ
شادی را به یکدیگر هدیه دهیم، شادی، برآیند مهر و دوستی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
آدم های شاد، در کمین جشن و بزم نیستند، آنها خود شادی آفرینند. فیلسوف اُرُد بزرگ
آنکه همیشه لبخندی بر لب دارد، بخشنده شادی و میل به زندگی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
بزم ها گوارا، که گیتی بزمی بزرگ است برای آراستن خویش و آیندگان. فیلسوف اُرُد بزرگ
جشن های بزرگ، انگیزه افزایش باروری و پویایی می شوند. فیلسوف اُرُد بزرگ
بازی و شادی کودکان، برای رشد است و پویش، بازی تنها برای کودکان نیست، شادی و بازی های گروهی را ما نیز ادامه دهیم، حتی با دندان های ریخته و موی سپید هم می توان بازی کرد، شاد بود و با آوای گیتی همراه شد. فیلسوف اُرُد بزرگ
جشن و بزم، دوستی و مهر را در بین مردم زیاد می کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ
چه زیبایند، آنانی که همیشه لبخندی بر لب دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ
خنده در پس خود، رازها در سینه دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
خنده راستین زیباست و نوای زندگیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
دلم را از شادی ها پر کن، تا غرق مهر تو شوم. فیلسوف اُرُد بزرگ
شادی که با آزار دیگران فراهم شود، جام زهری کشنده است. فیلسوف اُرُد بزرگ
شادی و امید روان آدمی را می پرورد، گر چه، تن رنجور و زخمی باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ
شادی و بهروزیمان را با ارزش بدانیم، تن رنجور، نیرویی برای ادب و برخورد درست برجای نمی گذارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
کسی که شادی را پاک می کند، روان آدمیان را به بند کشیده است. فیلسوف اُرُد بزرگ
نگاه کردن به آدم های خندان، امید بخش و شادی آفرین است. فیلسوف اُرُد بزرگ
نگاه و سخنی، که سرشار از مهر و شادی است، پنجره ای است رو به سوی هزاران هزار کهکشان نادیده.... فیلسوف اُرُد بزرگ
نوای دل انگیز گیتی را، در بزم ها و شادی ها بشنوید و همراه شوید. فیلسوف اُرُد بزرگ
خراب کاشانه ای که با نابودی شادی دیگران، بنا شده باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ
اُرُد شادی را در بی بندوباری نمی بیند، شادی آرزوی پاک همه آدمیان است. فیلسوف اُرُد بزرگ
سرزمین شاد را، هیچ شکستی، ناتوان نمی سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ
زندگی، پهنه غم و اندوه نیست، اندک زمانی است، برای شادی و بالندگی. فیلسوف اُرُد بزرگ
پیرامون غم
غم، سیاهچال توانایی هاست. فیلسوف اُرُد بزرگ
ستایش غم، تمجید از مرگ است. فیلسوف اُرُد بزرگ
سرزمین غمزده، میراثی برای آیندگان ندارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
از آدمیانی که به دنبال غم هستند، باید هراسید. فیلسوف اُرُد بزرگ
از دیگران نخواهیم، رخدادهای اندوهناک گذشته خویش را برایمان بازگویند. فیلسوف اُرُد بزرگ
از شنیدن آهنگ ها، داستان ها و رویدادهای غم انگیز، دوری کنیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
از مردم غمگین، نمی توان امید بهروزی و پیشرفت کشور را داشت. فیلسوف اُرُد بزرگ
اندوه گذشته را نباید خورد، که بیماری ساده را کشنده می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ
آدم غمزده، توان نگهبانی از دستاوردهای خویش را ندارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
برای گرامیداشت یاد رفتگان، گیاهی بکاریم، شیرینی ببخشاییم، چرا که با اشک و سوگواری، راه به جایی نمی بریم. فیلسوف اُرُد بزرگ
تنها بزهکاران از دیدن اشک دیگران شاد می گردند. فیلسوف اُرُد بزرگ
زیاده روی در سوگواری درگذشتگان، خردمندانه نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
غمخواری با دیگران به معنای شیون و زاری کردن با آنان نیست، غمخواری یعنی امید بخشی و آرام سازی غمزدگان. فیلسوف اُرُد بزرگ
قرار نیست با مرگ دیگران ما هم بمیریم و یا زندگی مان را به نکبت بکشیم، زندگی را با ارزش بدانیم و برای بالندگی و شادی کوشش کنیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
کار و همچنین کوشش های اجتماعی، بهترین آرام کننده روان های پریشان و غمگین است. فیلسوف اُرُد بزرگ
کسی که دوران شادمانی اش را، با خاکستر غم و اندوه می پوشاند، بیماری بیش نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
کاشتن تخم غم، تباهی زندگی را در پی دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
کسی که همواره، ساز ناله اش کوک است، دمادم، زندگی خود و نزدیکانش را تلخ و تاریک می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ
کشورهای غمگین، سهم تولید جهانی شان کم و میزان بیکاری مردمشان بسیار است. فیلسوف اُرُد بزرگ
مراسم سوگواری درگذشتگانمان را، تنها یک روز و کوتاه برگزار کنیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
یاران سوگوار خویش را تنها نگذاریم، باید آنان را به زندگی دلگرم سازیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
نواهای غمناک، بدن و روان آدمی را پژمرده و افسرده می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ
نیرنگ، همراه غم پرستان بیمار است. فیلسوف اُرُد بزرگ
آیا می توانید یک سرزمین پیشرفته غمگین نشانم دهید؟ نه، سرزمین های پیشرفته و نیرومند، مردمی شاد دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ
با یادآوری رخدادهای غمناک زندگی، خویش را نرنجانیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
پیرامون رنج
نباید باعث رنج دیگران شد، شکنجه و آزار دیگران نشان پستی و حقارت است. فیلسوف اُرُد بزرگ
برخیزید، نشان دهید که رنج ها حقیرتر از آنی هستند که پژمردگی و فروریزی شما را باعث شوند. فیلسوف اُرُد بزرگ
اگر شما به رنج ها پشت کنید، آنها هیچگاه به شما پشت نخواهند نمود، باید خردمندانه با سختی ها مبارزه کرد. فیلسوف اُرُد بزرگ
بسیار یاد کردن از سختی های زندگی، بردگی می آورد. فیلسوف اُرُد بزرگ
به جای تجلیل از رنج و فقر، مسیر خوشبختی را به یکدیگر نشان دهیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
گذشتن از سختی های پیش رو، چندان سخت تر از آن چه پشت سر گذاشته ایم، نخواهد بود. فیلسوف اُرُد بزرگ
فراموش نشدنی ترین آموخته ها، آنهایی است که اندوهی فراوان برای بدست آوردنشان کشیده ایم. فیلسوف اُرُد بزرگ
سختی و رنج، باید در درون ما نیرو و انرژی حرکت به سوی آرمان های نیک و خوشبختی را فراهم آورد. فیلسوف اُرُد بزرگ
فرگرد 7- نابکاران
بدکار، نخستین و آخرین مردار کردار خویش است. فیلسوف اُرُد بزرگ
رسواترین آدمها، فریبکارانند. فیلسوف اُرُد بزرگ
با فریب، شاید بتوان چیزی بدست آورد، اما این دستاورد، مایه تباهی آدمی خواهد بود. فیلسوف اُرُد بزرگ
آنکه با آدمهای گستاخ گفتگو می کند، دیر و یا زود به گناه آنها گرفتار آید. فیلسوف اُرُد بزرگ
کسی که فریبکاری پیشه می کند خبرچینی می کند و به اعتماد دیگران خیانت می کند. براستی در انزوا و سختی جان خواهد داد. فیلسوف اُرُد بزرگ
آنکه دیگران را ابزار پرش خویش می سازد، خیلی زود تنها خواهد شد. فیلسوف اُرُد بزرگ
با نگاه پست، مهرانگیزترین کارها را هم می توان ننگ شمرد. فیلسوف اُرُد بزرگ
نابکارترین آدم ها، برای رشد خود، به جایگاه دیگران می تازند. فیلسوف اُرُد بزرگ
بدخو، زندگی اش کوتاه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
بدخواهان را با دوری و سکوت، ناکارا کن. فیلسوف اُرُد بزرگ
برای آنکه به فرودستی گرفتار نشوی، دست گیر آدمیان شو. فیلسوف اُرُد بزرگ
بسیاری از آدمیان، اسیر واژگان بد خویش هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ
بسیاری از جنگ ها، بازتاب نا آگاهی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
در برف، سپیدی پیداست، آیا تن به آن می دهی؟ بسیاری با نمای سپید، نزدیک ما می شوند، که در ژرفنای خود، نیستی بهمراه دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ
ستیزه جویان، کشته اندیشه های پلید خویش خواهند شد. فیلسوف اُرُد بزرگ
چه رذل و فرومایه هستند کسانی که هدفشان، تاختن به شان و آبروی دیگران است. فیلسوف اُرُد بزرگ
کردار و رفتار ناپسند را، با دارایی زیاد هم، نمی توان پنهان ساخت. فیلسوف اُرُد بزرگ
کسی که بدگویی می کند، خواری را به جان می خرد. فیلسوف اُرُد بزرگ
کین خواهی از خاندان یک بدکار، تنها نشان ترس است، نه نیروی آدمهای فرهمند. فیلسوف اُرُد بزرگ
ناسزاگو، دانشمند هم که باشد، پست شمرده می شود. فیلسوف اُرُد بزرگ
ناسزا و دشنام دادن، حتی به دشمنان شایسته نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
کسی که رازهای زندگی دیگران را، برای این و آن بیان می کند، نشان می دهد که خود، به قدر ارزنی، وجود ندارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
از کسی که سرسپرده است، توقع نداشته باشید حقیقت را بدرستی تشخیص دهد. فیلسوف اُرُد بزرگ
بزهکار چه در زندان باشد و چه آزاد، زندگی اش در حال فروریزی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
هرگز به کسی که آگاهانه و عامدانه آبروی شما را برده است، اجازه ندهید به شما نزدیک شود. فیلسوف اُرُد بزرگ
شوخی نابجا و نادرست، پشیمانی به بار می آورد. فیلسوف اُرُد بزرگ
تاریخ نشان داده است که هر شروری روزی گرفتار شر خود خواهد شد. فیلسوف اُرُد بزرگ
آنکه باج می گیرد، زندگیش بسیار کوتاه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
بزهکاران کوچک، دست پرورده بزهکاران بزرگتر هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ
آنانکه تیشه به ریشه بزرگان سرزمین خویش می زنند، خود و فرزندانشان را بی پناه ساخته اند. فیلسوف اُرُد بزرگ
خودخواه ترین آدمیان، آنانی هستند که چشمان خود را بر سرنوشت مردم خویش بسته اند. فیلسوف اُرُد بزرگ
خوار نمودن هر آیین و نژادی، به کوچک شدن خود ما خواهد انجامید. فیلسوف اُرُد بزرگ
خبرچینی و بدگویی، رسوایی در پی دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
خودکامگان، در ژرفنای وجود خویش گم می شوند. فیلسوف اُرُد بزرگ
کارمندان نابکار، از دزدان و دشمنان، بیشتر به کشور آسیب می رسانند. فیلسوف اُرُد بزرگ
پیرامون دشمنان
پاکترین آدم هم، دشمنان بسیار دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
دشمن ! دشمن است، هرگز فریب زبان چرب او را مخور. فیلسوف اُرُد بزرگ
دشمنی، به آدمی این زمان را می دهد که توانایی های خویش را باز شناسد. فیلسوف اُرُد بزرگ
آنگاه که دریا شدی، با چنگ کشیدن دیگران، رُخ و گونه ات، زخمی نخواهد شد. فیلسوف اُرُد بزرگ
اگر دشمنت با روی خوش نزدیکت شد، در برابرش خموش باش و تنهایش بگذار. فیلسوف اُرُد بزرگ
اگر جانت در خطر بود، بجای پنهان شدن، بکوش همگان را از گرفتاری خویش آگاه سازی. فیلسوف اُرُد بزرگ
همواره برای پاسخگویی به یورش دشمنان سرزمین خویش، آماده باشیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
کسانی که پیوسته از دشمن خویش یاد می کنند، نادانسته، او را بزرگ و بزرگتر می کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ
بهترین سپر در برابر دشمنان، خرد و اندیشه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
دشمن، ابزار نابود ساختن آدمی را، در درون سرای او جست و جو می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ
دشمنانت را حقیر مپندار، آنها را بیش از خودشان باید شناخت و برای کارزار آماده بود. فیلسوف اُرُد بزرگ
هیچگاه هماورد خویش را کوچک مپندار، چون او انگیزه پیشرفت و پویش است. فیلسوف اُرُد بزرگ
آرزوی خودکامگان ماندگاریست، از این رو بدنبال تحمیق توده ها هستند، راهکار آن ها این است که هر روز یک دشمن تازه برای سرزمین خویش بتراشند. فیلسوف اُرُد بزرگ
پیرامون خودکامگان
اشک یک ستمدیده، صدهزار گلوله را دفن می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ
در تاریکترین شب های ستم، روشنترین ستاره های رهایی زاده می شوند. فیلسوف اُرُد بزرگ
چه نشانی از بد اندیش بجاست؟ هیچ. فیلسوف اُرُد بزرگ
گردن کشان، خیلی زود، برده آدمهای بدکردار می گردند. فیلسوف اُرُد بزرگ
نفرین به دلی که آه ستمدیدگان را نمی شنود، و دست گیر آدمیان نمی شود. فیلسوف اُرُد بزرگ
خشم و زور، یکی از ابزار ناراستی برای ماندن است. فیلسوف اُرُد بزرگ
چه بسیار گردن کشانی، که به آنی، دچار زبونی شدند. فیلسوف اُرُد بزرگ
آدمهای بدکردار، همگان را برای رسیدن به خواسته های خویش، ابزار می سازند. فیلسوف اُرُد بزرگ
خاموشی بیشه نبرد، فریادها در سینه دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
خودکامگان، خط قرمزی بر شادی های مردم می کشند چرا که جامعه غمگین انگیزه ای برای بهروزی ندارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
پیرامون آدمهای نادان
ره آورد گفتگو با نادان، دو چیز است : نخست، از دست دادن بخشی از زندگی، و دیگری، گرفتار شدن در گمان پوچ و بی ارزش. فیلسوف اُرُد بزرگ
در زندگی نادان، سرانجام یک گره، هزاران گره باز نشدنی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
ارمغان کُرنش در برابر نادان، سختی دو چندان است. فیلسوف اُرُد بزرگ
در پایان کوچه های بن بست زندگی، بارها و بارها نادان ها را دیدار خواهی کرد. فیلسوف اُرُد بزرگ
چه بسیار آدمیان نادانی که مهربانی شایستگان را بر نمی تابند. فیلسوف اُرُد بزرگ
آدم کوچک، همواره بیش از حق خود می خواهد، آز و فزون خواهی او را پایانی نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
اندیشه آدم کوچک، از پرداختن به ریشه در هراس است، او تنها دوست دارد درگیر شاخه و برگ و حاشیه شود. فیلسوف اُرُد بزرگ
آدمهای کوچک، رازهایشان هم کوچک است، نگاه آنها چه زود پر می شود و لبریز. فیلسوف اُرُد بزرگ
آدمهای کوچک، در بهترین هنگامه هم، بهانه های فراوان برای انجام ندادن مسئولیت های خویش دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ
نمی توان امید داشت آدم های کوچک، رازهای بزرگ را نگاه دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ
هر حماقتی، شجاعت و بی باکی نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
قهرمان های آدمهای کوچک، همانند آنها زود گذرند. فیلسوف اُرُد بزرگ